Francuska glumica Brigitte Bardot preminula u 91. godini

Brigitte Bardot, francuska glumica koja je tokom šezdesetih godina postavila standard za čitavu generaciju ženskih seks-simbola, a kasniji deo života posvetila zaštiti prava životinja, preminula je u 91. godini.

AFP je u nedelju preneo vest o njenoj smrti, pozivajući se na saopštenje njene fondacije, u kojem nisu navedeni detalji.

Arhetip lepote za milione muškaraca, Bardot je ulogom samouverene, senzualne devojke iz provincije u filmu "I Bog stvori ženu" iz 1956. godine pokrenula eru oblina, istaknutih usana i nehajnih glumica. Tokom sedamdesetih godina bila je model za "Marianne", žensku personifikaciju Francuske Republike, čiji se profil nalazi na markama i kovanicama.

 

Ipak, Bardot je napustila filmsku karijeru sa 39 godina, a kasnije je izazivala brojne kontroverze izjavama o marginalizovanim grupama u društvu.

Pariški sud ju je 2004. godine kaznio sa 5.000 evra zbog izražavanja "gađenja" prema, kako je navela, tolerantnom odnosu Francuske prema muslimanskim imigrantima u njenoj autobiografiji iz 2003. godine "Vapaj u tišini". U knjizi su homoseksualne osobe opisane kao "nakaze", a nezaposleni kao ljudi koji ne žele da rade.

U intervjuu za "Paris Match" iz 2018. godine kritikovala je pokret #MeToo usmeren protiv muškaraca koji zloupotrebljavaju položaj moći, tvrdeći da su mnoge glumice koje su govorile o seksualnom uznemiravanju same nudile svoja tela kako bi unapredile karijeru. Za razliku od Catherine Deneuve, koja je takođe javno kritikovala pokret, Bardot se nije povukla niti izvinila.

Njen privatni život bio je jednako buran kao i životi likova koje je tumačila. Udavala se četiri puta i jednom je rekla: "Bolje je biti neveran nego veran, a ne želeti."

Magazin Playboy svrstao ju je na četvrto mesto liste sto najseksipilnijih zvezda dvadesetog veka iz 1999. godine, iza Raquel Welch, Jayne Mansfield i, na prvom mestu, Marilyn Monroe.

Godine 1986. osnovala je fondaciju sa sedištem u Parizu koja podržava azile za životinje, sprovodi sterilizaciju napuštenih pasa i mačaka i finansira projekte, uključujući veterinarski centar za konje u Tunisu i farmu za obolele od lepre u Indiji. Organizacija se zalagala i za ograničenja borbi s bikovima, lova na kitove i nošenja krzna.

"Svoju mladost i lepotu dala sam muškarcima", rekla je u intervjuu iz 1999. godine. "Sada svoje znanje i iskustvo dajem životinjama."

Manekenka sa 13 godina

Brigitte Anne-Marie Bardot rođena je 28. septembra 1934. godine u Parizu, a već sa 13 godina bavila se plesom i manekenstvom. Sa 15 godina pojavila se na naslovnoj strani magazina Elle, a prvi film snimila je sa 18.

Film "I Bog stvori ženu" iz 1956. godine učinio ju je međunarodnom zvezdom, a Saint-Tropez pretvorio u mondensko letovalište. Iako film, o ženi rastrzanoj između dva brata, po današnjim standardima ne sadrži ništa što bi se smatralo eksplicitnim, scene u kojima se Bardot svlači i pleše bosa uz afričku muziku šokirale su publiku u Francuskoj i SAD. U to vreme bila je udata za reditelja filma, Rogera Vadima.

Kasnije je sarađivala sa nekim od najznačajnijih francuskih reditelja svoje generacije, uključujući Henri-Georges Clouzota u filmu "La Verite" iz 1960. godine, Louis Mallea u "Vie Privee" iz 1962. i Jean-Luc Godarda u "Mepris" iz 1963. Poslednji film snimila je 1973. godine. Tokom šezdesetih i sedamdesetih objavila je i niz francuskih pop pesama.

Bardot je želela da se uda za Vadima kada je imala 16 godina, ali su je roditelji primorali da sačeka punoletstvo. Zajedno su bili pet godina pre razvoda. On se kasnije oženio glumicom Jane Fonda.

Njen drugi suprug bio je glumac Jacques Charrier, za koga se udala 1959. godine nakon upoznavanja na snimanju filma "Babette ide u rat". Razveli su se posle tri godine, tokom kojih su dobili njenog jedinog sina, Nicolas-Jacquesa. Brak sa nemačkim fotografom i kolekcionarom umetnosti Gunter Sachsom, sklopljen 1966. godine, trajao je tri godine. Sachs je 2011. izvršio samoubistvo, tražeći, kako je navela njegova porodica, olakšanje od neizlečive degenerativne bolesti.

Brak iz 1992. godine sa Bernard d’Ormaleom, članom antimigrantske stranke Nacionalni front, doveo ju je u vezu sa krajnjom desnicom u Francuskoj.

U intervjuima je govorila da želi da bude sahranjena u svojoj vili u Saint-Tropezu, na Francuskoj rivijeri. Za Paris Match je 2018. izjavila da između vile i obližnje farme ima oko 50 pasa, mačaka, magaraca, svinja, ovaca, koza, gusaka i kornjača.